Bahar ayının müjdecisi, soğuk ve gri kış günlerine daha yaprakları yeşermeden, sabırsızca açtığı çiçekleriyle aynı zamanda toprağın uyanışının da bir simgesi: Badem. Aklımda Datça ile..
Belirsiz bir dönemde ya da sadece canımız sıkıldığında şöyle önümüzde bir tabak makarna olsa fena mı olur? Ya da anne köftesi? Yüzünüzde hafif bir gülümseme..
Amoy ve çevresinde balıkların ve diğer deniz mahsüllerinin, baharat eklenerek fermante edildiği ve tuzlu balık turşusu suyu anlamına gelen bu sos, özellikle liman şehirlerine yanaşan..
Güzel kahve, güzel sohbet, güzel tatlı üçlüsünün de bulunabileceği güzel yer: Mia Datça Datça’ya gitme amacım tam da tatil değildi, Coffee Department olarak kahve verdiğimiz..
Yazları, hele şu sıcaklarda bazen insanın mutfaktan kaçası geliyor. Yemek yapmak bence gerçek bir terapi ama 30 derece havada fırını açmak, tencerede sıcak sıcak yemekler..
Bayramın yaklaşmasıyla sevdiklerimizi mutlu etmenin önemini hatırlıyoruz. Hele geçtiğimiz, ailelerimizden uzak bahardan sonra hep aklımdan sevdiklerimi daha çok gülümsetmek geçiyor. İster bir öpücük, ister kocaman..
Şehirde tarım mümkün (hem de balkonlarda, teraslarda…)
Şehirli insan toprakla buluşuyor. Evet, belki uçsuz bucaksız tarlalara bırakamıyor kendini ama şehirde tarım, yepyeni formül ve teknolojilerle binaların arasına taşınıyor; teraslara, balkonlara kuruluyor. Gıda..
İlk tanışmada; parlak ve pürüzsüz yüzeyiyle size bakar. Kokladığınızda zengin aromaları burnunuza gelir. Kulağınıza yaklaştırın ve kırın. “Kırt” tıpkı bir müzik gibi… Ardından ağzınıza attığınızda..
Uzun zaman olmadı tanışalı seninle, ilk kez Antakya’da görüştük. Upuzun bir kahvaltı sofrası, önümde katıklı, çökelek, acılı ezme, biberli patlıcan salatası, yeşil zeytin, bir kase..
Karantinanın son perdesinde mutfaktan sesleniyorum
Evde pişirip doğanın içinde tüketmeyeli epey olmuş. Belki de en son çocuktum bunu yaparken; sefertası veya dondurma kaplarına pilav ve köfte koyardı annem, deniz kenarında..
Üreticiden direkt eve teslim olacak sistemler kuruluyor, yerel üretime verilen önem artıyor ve ne yediğimizi biraz daha sorguluyoruz. Ne dersiniz, “Slow Food” hareketini büyütecek miyiz?..
Bayraklar donanmış cafcaflı Simitçi, kahveci, gazozcu… -Melih Cevdet Anday, Şinanay. Haziran ayı geldi mi bir heyecan alır beni. Çocukluktan kalma bir duygu belki. İçim kıpır..
Gastronomide yeni normaller, ders çıkarmak serbest!
Her ne kadar dar bir kesime hitap etse de alınan kararlar ve trendler sektörde dalga dalga kelebek etkisi yaratıyor. Çıkarılacak dersler dünyaca ünlü şeflerden, ders..
Koku uzmanı, parfümör ve Lezzetler Kitabı’nın yazarı Vedat Ozan ile gerçekleştirdiğimiz ‘Umami ve Ötesi’ sohbetimizden aklımızda kalanlar; umami, kokumi ve oleogustus’a dair notlar. Uzun yıllar..
Ya uçur hakikaten şöyle denizin kenarına, kumsala, güneşe! Soğuk biramı doldurayım bardağıma yudumlayayım keyifle. Normalde IPA’ya bayılmam, bir tane içerim bana yeter de artar. Doğrudur..
Son iki senedir eve aldığım her kitap neredeyse yemekle ilgili. Kimisi başucu kitabı, kimisi bir çırpıda bitecek, kimisi konusu gelirse bakacağım cinsten. Hepsinin yeri de..
İnandığım güvendiğim yan yana durmaktan en çok keyif aldığım Yom Organik. Beni resmen organik gıda ile tanıştıran yer. “Amannn organik mi varmış” dediğinizi duyar gibiyim…
Covid-19 sağolsun yediğimiz içtiğimizi bir kez daha sorguladık. Aman yarasa falan yediğimizden değil, o kısmın sorgulaması çoktan geçti. Tabii ki kendi dünyamızdan bahsediyorum. Eve giren..
Mevsim dondurma mevsimi oldu. Şimdi Bebek’e koşup Mini dondurmacısının önünde sıra beklemek vardı. Güllü lokumluyu yedim mi yazı açmışım demektir. Açamadım. Umarım temmuz ayında açabilirim,..
